Witamina D – musisz ją suplementować

Jednymi z najczęściej kupowanych suplementów są te zawierające witaminę D. Nic dziwnego, skoro większość z nas cierpi na niedobry witaminy D. Jedni wiedzą o nich, gdyż wykonali badanie na poziom witaminy D3 we krwi, inni – gdyż zauważają objawy niedoboru witaminy D. Najważniejsze z nich to: bóle głowy, kłopoty ze snem, rozdrażnienie, zaburzenia koncentracji, stany depresyjne, osłabiona odporność, nadciśnienie czy nadwaga. Są też tacy, którzy suplementują witaminę D, gdyż wiedzą, że takie są zalecenia ekspertów. Dotyczą one konieczności suplementacji witaminy D w okresie jesienno – zimowym, a w razie ograniczonej ekspozycji na słońce – także przez cały rok. Czy jednak każdy może sięgać po suplementy z witaminą D? Okazuje się, że istnieje kilka przeciwwskazań do suplementacji.

 

Niedobór witaminy D – skąd się bierze?

Wedle ostrożnych szacunków niemal 90% osób zamieszkujących w umiarkowanej strefie klimatycznej cierpi na zbyt niski poziom witaminy D3. Odpowiedzialne za tą są dwa zasadnicze czynniki – pierwszym jest umiarkowana zawartość witaminy D w diecie, drugim niewystarczająca synteza skórna witaminy D w okresie jesieni i zimy. Nie bez znaczenia jest także zwiększone zapotrzebowanie na witaminę D3, wynikające chociażby z nadmiernej masy ciała czy występowania chorób przewlekłych.

Objawy niedoboru witaminy D początkowo mają charakter pogorszenia ogólnego samopoczucia fizycznego i psychicznego. Charakterystyczne jest znużenie i apatia, stany depresyjne, zaburzenia snu, pogorszenie pamięci i koncentracji. Możesz częściej chorować na infekcje czy alergie, nierzadko pojawia się nadwaga oraz podwyższony poziom glukozy i cholesterolu we krwi. Z czasem wzrasta ryzyko rozwoju astmy, cukrzycy, reumatoidalnego zapalenia stawów, miażdżycy czy niektórych nowotworów.

Wystąpienie takich objawów niedoboru powinno skłonić Cię do oznaczenia poziomu witaminy D. Badanie witaminy d3 powinny także wykonać osoby szczególnie narażone na jej niedobory:

– osoby starsze

– kobiety w ciąży i karmiące piersią

– chorujący na schorzenia przewlekłe

– osoby nie mające stałego dostępu do promieniowania słonecznego

Oznaczanie poziomu witaminy D w organizmie odbywa się szybko – wystarczy oddać próbkę krwi, a następnie poczekać jeden dzień na wynik. Dzięki temu dowiesz się, czy konieczna jest suplementacja witaminą D – i w jakich dawkach. Znajomość poziomu witaminy D w organizmie pozwala zatem dopasować wysokość przyjmowanych dawek witaminy D i ograniczyć negatywne skutki zbyt niskiego poziomu witaminy D3. Przyjmowanie preparatów z witaminą D to najszybszy sposób na uzupełnienie puli witaminy D w organizmie. Eksperci zalecają następujące dawkowanie witaminy D:

– noworodki i niemowlęta do 6 miesiąca życia – 400 IU/ dobę

– niemowlęta od 6 do 12 miesiąca życia – 400 do 600 IU/ dobę

– dzieci w wieku od 1 do 18 roku życia – 600 do 1000 IU/ dobę

– dorośli – 800 do 2000 IU/ dobę

– kobiety w ciąży i karmiące piersią – 1500 do 2000 IU/ dobę

Osoby dotknięte otyłością oraz ze zdiagnozowanym niedoborem witaminy D powinny podwoić zalecaną dawkę. A co z dostępnością witaminy D w diecie? Jest ona bardzo ograniczona – związek ten zawierają tłuste ryby morskie, poza tym niewielkie jej ilości znaleźć można w jajach oraz serach żółtych.

 

Suplementacja witaminy D – co musisz wiedzieć?

Czy możliwe jest przedawkowanie witaminy D? Przeanalizujmy wszystkie źródła witaminy D pod kątem ewentualnego przedawkowania tego związku. Synteza skórna jest ściśle regulowana, nie prowadzi zatem do nadmiernego poziomu witaminy D. Także z dietą trudno jest przekroczyć dzienne zapotrzebowanie na witaminę D. Podobnie jest z suplementacją – jeśli stosujesz ją zgodnie z zaleceniami producenta, nie ma możliwości przedawkowania witaminy D. Dorosły może zażywać dziennie maksymalnie 4000 I, zaś dzieci – około 2000 IU witaminy D. Z kolei dawka toksyczna witaminy D jest znacznie wyższa. Nie obawiaj się zatem właściwej suplementacji witaminy D. Ryzyko przedawkowania witaminy D jest znacznie niższe niż ryzyko rozwoju niedoboru witaminy D i jego powikłań.

Jeśli przez dłuższy czas będą stosowane zbyt wysokie dawki witaminy D, może dojść do nadmiernej kumulacji witaminy D3 w organizmie. Jeśli pojawi się nadmiar witaminy D3, objawy są następujące:

– biegunki i wymioty

– utrata apetytu i zwiększone pragnienie

– wzmożone oddawane moczu

– świąd skóry

– nadmierna potliwość

– bóle głowy

Objawy te pojawić mogą się dopiero po jakimś czasie od stałego przyjmowania znacznie przekroczonych powyżej normy dawek witaminy D. Początkowo witamina D odkłada się bowiem w tkance tłuszczowej, co nie daje poważniejszych objawów zdrowotnych. Z czasem stan zdrowia się pogarsza, a objawy przedawkowania witaminy D wynikają z zaburzeń gospodarki wapniowo – fosforanowej oraz kumulacji wapnia w narządach, zwłaszcza sercu, ścianach naczyń krwionośnych oraz nerkach. Jednocześnie dochodzi do zubożenia depozytów wapnia w kościach. Długotrwały nadmiar witaminy D może prowadzić zatem do zaburzeń rytmu serca, kamicy pęcherzyka żółciowego i nerek, zaburzeń neurologicznych, stwardnienia tętnic i rozwoju nadciśnienia.

Witamina D – przeciwskazania

Przejdźmy zatem do przeciwwskazań – istnieje kilka sytuacji, w których niewskazane jest przyjmowanie witaminy D. Jedną z najważniejszych jest zbyt wysoki poziom witaminy D, stwierdzony w badaniu laboratoryjnym. Suplementacji unikać powinny osoby z wapniową kamicą nerek, z niewydolnością nerek. Kolejne przeciwwskazania wynikają z interakcji witaminy D z niektórymi lekami, takimi jak leki przeciwpadaczkowe, preparaty z magnezem, glikozydy naparstnicy, tiazydy – nie powinny być one stosowane jednocześnie z suplementami zawierającymi witaminę D.